Afgelopen donderdag moest ik om kwart voor zes op de parkeerplaats bij Hvervenbukta zijn. Daar is de verzamelplaats van de tourclub IF Frøy .
Deze club heb ik op internet gevonden. en leek me verlopig het meest geschikt.
Oslo kent verschillende fietsclubs waarvan IF Frøy en Rye de grootste zijn. Om dat ik de weg niet goed kan vinden kom ik tien minuten voor zes aan op de pakeerplaats aan. Er staat een grote groep renners aan het einde van de parkeerplaats die ik van afstand al herken als IF Frøy. Ik rijd op de groep af stel me voor en vraag of ik vandaag mee kan rijden. Dat was geen probleem ik kon kiezen interval training of een tourtocht. ik kies voor het laatse. We rijden weg eerste wat me opvalt is het duidelijk geoefende wisselen van koppositie om te 2 a 3 minuten. De twee voorste gaan links twee plaasen naar achteren zodat de tweede en de derde man recht de koppositie kunnen overnemen.
Na af toe een praatje met een mede renner. blijkt dat ze allemaal best fanatiek zijn vooral die Trondheim - Oslo of Lilehamer - Oslo willen gaan fietsen. Op de sites van IF Frøy en zeker ook bij Rye zag ik al dat de meeste groepen waren ingedeeld op de tijd die ze zullen gaan rijden op een van de twee tochten. Zo kan je kiezen welk snelheids niveau het beste bij je past.
Zo'n tocht rijd je dus met een groep en niet alleen. Het is dus belangrijk dat je goed met de groep mee kunt trainen en de groep dus niet te snel of te langzaam voor je is. Groep gevoel is ook erg hoog Het wordt je bijvoorbeeld niet in dank afgenomen dat je de eerste 100 km uitslooft en de laaste 50 km pap in je benen hebt. Dan heb je namelijk kans dat ze je verder alleen laten fietsen, zei een van de renners. Behalve als je is een keer een slechte dag hebt dan zal men wel op je wachten of het tempo aanpassen. Op de site kan je dat soort regels ook terug vinden. Je matriaal moet ook goed in orde zijn en er mag zeker geen nieuw spul op de dag zelf uitgeprobeerd worden. Dat heeft namelijk in eerdere editie nogal is voor oponthoud van een hele groep gezorgd. Aangezien men voor de snelst mogelijk tijd gaat maak je dan geen vrienden.
Ik reed nu met een groep 3 en 4 mee dat is de groep die het minst snel is. maar het tempo lag de heleweg al behoorlijk hoog. cruissnelheid lag steeds rond de 34 km per uur. het eerste stukje was lekker plat zo als ik dat gewend ben in Nederland. Maar een mede fietser wees me op een aantal heuvels recht, daar gaan we zo fietsen. Waarschijnlijk wilde hij me wat angst aan jagen want die nederlanders zijn dat natuurlijk niet gewent. Naar een paar heuvels vroeg de zelfde fietser of het in Nederland nu wel of niet plat was.gelukkig waren de klimmen betrekkelijk kort en hadden we op de top korte pauzes om de achterblijvers op te wachten. want ik voelde me benen toch wel een beetje. Een mede fietser zij ook dat dit tempo op langere klimmen natuurlijk niet kon. en dus eigenlijk ook zo hard mogelijk omhoog aan het fietsen was.met zijn
Rond 9 uur waren we weer terug op de pakeerplaats en ging ieder zijn weg naar huis. ik fietsen samen met een renner een stukje op naar huis. klokka halv ti (half tien) was ik thuis. met zo'n 100 km op de teller. Lekker gefiets en een leuke nieuwe route gevonden die ik later samen met Louis nog is rustig heb gefietst. Ik op de mountenbike en Louis op de racefiets.