Eind juli heb ik samen met Coen en Piet de vikingtour gereden. Ik was aanvangkelijk bang dat me knieen dit niet zouden waderen. Maar wat blijkt hoe meer ik fietste hoe beter het ging. Niks geen last of pijntjes.

Eindelijk filmpjes gemaakt. 7 min. versie is een verkorte versie. wat dingen uitgeknipt dus.
Vikingtour 2010 12min.  265 Mb


285 mb

Of kijk ze hier met behulp van silverlight.

Hier kan je ook zip file met foto's downloaden. grote in piksels aan gegeven bevatten de zelfde foto's

Foto 800
Foto 1024
Foto 2000

Het weer was goed en de tochten waren mooi en niet al te zwaar voor een geoefend fietser.  Al had het wel geholpen als ik wat meer training kilometers had gemaakt. Wat foto gemaakt en ook wat filmpjes. De meeste renners sliepen in sporthallen en scholen. zo ook wij   Het was soms erg warm in die zalen en ik kon eigenlijk geen enkele nacht goed slapen.  Maar over het algemeen sliep de meeste daar wel goed. Je kon natuurlijk ook gewoon een hotel zoeken als je dat wilde. Het eten werd elke avond goed verzorgd en elke ochtend was er een ontbijd.  Het programma bestond uit de volgende ritten. Dag 1 Rjukan tot Geilo
121 km hoogte meters 2108 en dalen 1542

 

Dag 2 Geilo - Aurland
108 km hoogte meters 877 en dalen 1652

Dag 3 Aurland - Gaupne
151 km hoogte meters 2388 en dalen 2390

Dag 4 Gaupne - Vik
78 km hoogte meters 649 en dalen 639

Dag 5 Vik - Ulvik
112 km hoogte meters 1899 en dalen 1911

Dag 5 Osafjell
22 km hoogte meters 1324 en weer terug.

Dag 6 Ulvik - Geilo
111km hoogte meters 1699 en dalen 921

Dag 7 Geilo - Rjukan
137 km Hoogte meters 2447 en dalen 2834

De toergroep starten altijd een half uurtje eerder. De eerste dag kreeg ik het al voor elkaar om die start te missen, omdat ik mijn tas nog even in de vrachtwagen moets zetten. waardoor ik een paar minuten achter lag gelukkig was alles goed gepeild en kon ik net aan het begin van de eerste klim aansluiten bij de uit elkaar vallende groep. Halverwegen de eerste berg was de eerste van de twee verversings posten. Daar even wat gedronken en gegeten om weer snel door te rijden. De zon scheen en temparatuur was goed. en de omgeveing mooi.  We probeerde elke dag de wedstrijd groep voor te blijven en dat is ons een aantal keren in de week ook gelukt. maar ja we hadden natuurlijk ook een voorsprong van minstens een halfuur. elke dag weer een neiuwe omgeving en mooie uitzichten over de velden en fjorden. Heerlijk gefiets.


Een van de eet posten die we elke dag twee keer tegen kwamenUitzondering was een korte tocht die ze als extratje hadden ingepland  Na een 108 km lange tourtocht, mochten we naar een pauze van een paar uur nog naar Osafjell fietsen. een berg met een gemiddeld stijging percentagen tegen de 11 % met als stijltje stuk 25% werd me verteld. De tour classe mocht deze aan zich voor bij laten gaan, Maar eigenlijk wilde ik dit niet missen, al voelde ik me op het terras in de warme zon een anderhalf uur voor de tocht wel wat lui.

verzamel punt na dat we de pond hadden genomen.

Om half vijf moest iedereen zich gekleed in het viking shirt verzamelen bij de start. Daar werden door de Viking fotografe getracht wat foto's te maken van de hele ploeg.  Wat naar vele keren heen en weer geschuif van mensen uiteindelijk lukte.
Eindelijk mochten we op de fiets. het eerste stuk werd gezamelijk afgelegd. als verassing werden door een twee tal onverligte tunnels gelijd. wat sommige wat angstige momenten bezorgde. als je achteraan reed kon je alleen navigeren op de personen voor je die de moeite genomen hadden hun achter lichtje aan te doen. alt

Uit de tunnels even snel fietsen om de voorste groep weer bij te halen die de tunnels in het licht van de moterlampen wat makkleijker konden rijden. Het fluitsignaaltje klonk, Het teken dat de wedstrijd was begonnen. de betere rijders heb ik daar na niet meer gezien. zosnel waren ze weg.  Ik dacht dat ze het wel wat hadden overdreven, maar het was echt zwaar Helling percentage kwam niet onder de 10 %. Ergens op de helft hoopte ik dat we er al bijna waren. Maar ik wilde niet kijken op mijn teller hoever het nog was. Groepje fietsers

helaas werd er 200 meter verder op het wegdek vermeld dat ik  nog 5 kilometer te gaan had. Zucht...  maar goed  gewoon door fietsen. Ik focuste me op me voorganger die ik probeerde bij te halen wat me met een aantal keer lukte. Eindelijk  kwam de finish in zicht. nog een klein eindsprintje en na 1 uur 11 minuten klimmen kwam ik als 29 ste over de streep.

De dag er na en eigenlijk ook de laatstedag voelde ik deze klim nog goed in me benen, en heb ik Coen het werk laten doen. Ik zat het grootste gedeelte van de toch lekker in zijn wiel.

alt